Malgré l’injustice, Sonia Dahmani refuse de se laisser briser. – Actualités Tunisie Focus

Hier, j’ai emmené papa et maman voir Sonia. Ce fut un moment d’une intensité bouleversante, un mélange de tendresse et de colère brûlante. Sonia, rayonnante de combativité, était en forme. Quand elle nous a vus, son visage s’est illuminé, sa joie et sa détermination brillaient comme jamais.

Pour mes parents, c’était un instant poignant. Ma mère a enfin pu revoir sa fille après des mois de séparation. Les larmes ont coulé, mais Sonia, avec sa force habituelle, a dit à maman : « Sois forte, pas de larmes, ils ne méritent pas nos larmes. » Dans cette froide prison, l’amour et la tendresse ont empli l’espace.

Elle nous a parlé de sa vie à l’intérieur, de la chaleur étouffante quand il fait 50 degrés dans sa cellule. À partir de 17 heures, les portes se ferment et le bruit des clés résonne, marquant la fin de son peu de liberté,l’entrée dans l’enfer absolu

Malgré tout ça, malgré l’injustice, Sonia refuse de se laisser briser. Elle continue de se battre, déterminée à prouver son innocence et à revendiquer sa liberté. Ses confrères avocats, par leurs visites, leur soutien et leur empathie, lui redonnent une force et un moral d’acier. Leur amour et leur soutien l’entourent, lui donnent des ailes, et elle est déterminée à supporter stoïquement ce qui lui arrive.

Comment maintenir la dignité humaine quand les fouilles corporelles deviennent une routine humiliante, quand les besoins les plus basiques deviennent des privilèges inaccessibles ? La vie lui manque cruellement, ouvrir une porte, prendre une douche, se faire un café. Sonia nous a confié qu’elle ne pense pas finir en enfer parce qu’elle vit déjà l’enfer sur terre. Mais la prison ne détruit pas les âmes fortes; elle ne fait que les renforcer. La prison crée les résistants. Sonia n’a jamais cherché à se faire passer pour une résistante; c’était une avocate et une chroniqueuse qui faisait son métier avec passion et sincérité, avec l’envie de dénoncer les injustices. Ils en ont fait une icône, alimentant encore plus sa soif de justice et de liberté pour tous.

Malgré tout ce qu’elle traverse,Sonia a passé beaucoup de temps à nous parler de ses codétenus, de leurs problèmes, cherchant des solutions pour les aider. Son empathie et son désir de faire une différence, même dans cet enfer, sont incroyables.

Quand on t’enlève tout et qu’on te donne des miettes, tu es d’abord heureux d’avoir ces miettes. Mais tu réalises vite qu’il n’y a aucune raison pour qu’on t’ait tout pris alors que tu es innocent. Sonia ne mérite pas cette injustice. Elle est innocente, et pourtant, on l’a dépouillée de sa liberté, de ses droits, de sa dignité.

Je suis remplie d’admiration pour elle. Son courage, sa force, sa résilience sont des phares dans cette obscurité. Mon amour pour elle est infini. Nous étions tous les quatre réunis dans cette prison, et l’amour qui nous liait était palpable, presque tangible. La tendresse circulait entre nous, nous rappelant que, malgré tout, nous restons une famille unie et indestructible.

Sonia est forte, belle, et reste combattante. Malgré tout, son cœur se brise pour sa fille Nour, qui lui manque terriblement. Sa colère est immense de s’être vue voler ces mois précieux et irremplaçables pour elle et pour sa fille. Cette rage, cette injustice alimentent sa détermination à se battre. Sonia, je t’aime. Tu es une inspiration, un exemple de bravoure. Nous ne cesserons jamais de nous battre pour toi, de revendiquer ta liberté et de dénoncer cette injustice qui t’enchaîne.

Tout l’amour de maman, de papa, de Mehdi, de Belhassen et mon amour pour toi sont incommensurables.Tu es notre lumière, notre héroïne. La liberté et la justice triompheront, et nous serons là pour toi, chaque jour, chaque instant.

Ramla Dahmani Accent

***********

‎البارح، مشيت مع بابا و امي لسنية في الحبس

‎كانت لحظة مؤثرة برشا، مزيج بين الحنان والغضب اللي يغلي فينا. سنية لاباس، عينيها يلمعو بالحماس. كي شافتنا، وجهها نور، والفرحة والعزيمة كانت واضحة

‎لبابا وماما، كانت لحظة صعيبة برشا. ماما شافت بنتها بعد اشهر من الفراق. دموع نزلت، لكن سنية كعادتها بقوتها قالتها: « كون قوية، ما تبكيش، ما يستحقوش دموعنا. » في الحبس، الحب والحنان عمو الجو

« حكَتْلنا على حياتها الداخل، على الحرارة الخانقة وقت يكون 50 درجة في زنزانتها. من بعد الساعة 5، الأبواب تقفل وصوت المفاتيح يرن، يعلِن نهاية القليل من الحرية ودخولها في الجحيم الكامل

‎سنية ترفض الاستسلام رغم الظلم. مازالت تقاوم، مصممة تثبت براءتها وتسترجع حريتها. زملائها المحامين بزياراتهم ودعمهم وتعاطفهم، يزيدوها قوة ويعطيوها معنويات من حديد. حبهم ودعمهم محاوطينها، وهي مصممة تواجه بشموخ اللي صايرلها

‎كيفاش تحافظ على الكرامة الإنسانية وقتلي تقاصى التفتيش الجسدي و الروتين المذل، وكي الحاجات الأساسية يوليو امتيازات مش متاحة؟ توحشت برشا الحياة و الاساسيات، توحشت تحل باب، تعمل دوش، أطيب قهوة. سنية قالتلنا اللي حسب اعتقادها ما تتصورش تمشي لجهنم خاترها عايشة الجحيم على الأرض. لكن الحبس ما يكسرش الأرواح القوية؛ بالعكس يزيد يقويهم. الحبس يصنع المقاومين. سنية عمرها ما حبت تتضاهر إنها مقاومة؛ كانت محامية و كرونيكاز تعمل بخلاص وبإخلاص، تحب تنشر العدل. هما ردوها رمز، وعززوا فيها الرغبة في الحرية والعدل للجميع

‎رغم كل شي، سنية عدات برشا وقت تحكيلنا على زملائها المساجين، على مشاكلهم، وتدور على حلول بش تعاونهم. تعاطفها ورغبتها في الفرق، حتى في الجحيم هذا، حاجة عظيمة

‎كي يسرقوا منك كل شي ويعطيوك الفتات، في الأول تفرح بالفتات. لكن تتفكر فيسع اللي ما فماش علاش يسرقوا منك كل شي وإنت بريء. سنية ما تستحقش الظلم هذا. هي بريئة، ومع هذا، نزعوا منها حريتها، حقوقها، كرامتها

‎لكلي إعجاب لسنية. شجاعتها، قوتها، صمودها هما منارات في الظلام هذا. حبي لها لا نهائي.اتلمّينا الأربعة في الحبس، والحب اللي يربطنا كان محسوس، تقريبا ملموس. الحنان الي بيناتنا، يذكرنا اللي رغم كل شي، إحنا عايلة متماسكة وما تتكسرش

‎سنية قوية، جميلة، وباقية محاربة. رغم كل شي، قلبها ينبض لبنتها نور، توحشتها برشا. غضبها كبير على خاطر سرقواها شهور مع بنتها و الاشهرة هاذم عمرهمً ما يتعوضوا. الغضب هذا، الظلم هذا، يغذي عزيمتها بش تقاوم. سنية، نحبك. إنتي إلهامي، مثال للشجاعة. عمرنا مانا باش نبطلوا نقاتلوا على خاطرك، نطالبوا بحريتك وننددوا بالظلم اللي مكبلها

‎حب ماما، بابا، حب خواتنا، وحبي ليك لا يوصف. إنتي نورنا، بطلتنا. الحرية والعدل باش ينتصروا، وإحنا باش نكونوا معاك، كل يوم، كل لحظة